In memoriam Myrthe

Toen in 2011 mijn nichtje, waar ik mee opgroeide, op 25 jarige leeftijd plots uit het leven stapte, was ik gebroken door verdriet. Haar vader, mijn oom, vroeg of ik foto’s wilde maken van de begrafenis. Waar mijn eerste reactie was "geen denken aan, wie maakt er nou foto’s van een begrafenis", vroeg ik aan hem of hij iemand anders ging vragen als ik het niet zou doen. Zijn reactie was "al maak je er geen, of maar één, alles is goed". Ik besloot om mijn camera mee te nemen, niet wetende dat dit een serie zou worden waar ik mensen mee zou kunnen helpen. Ik schoot een serie, waarmee ik een album vulde. Een album dat nu, jaren later, nog steeds van ongelooflijke waardevolle waarde is. Op de dag dat ik ze dit album overhandigde en voelde hoeveel het voor ze betekende, besloot ik dat ik meer mensen wil helpen..